ماسک ۳ لایه که با نام ماسک جراحی و یا ماسک پرستاری نیز شناخته میشود، عنوان ماسکی یکبار مصرف است که از سه لایه تشکیل شده. این ماسکها معمولاً در هنگام مواجهه به بیماران جهت جلوگیری از انتقال برخی بیماریها از بیمار به کادر درمان و بالعکس صورت میگیرد. اما در شرایط کرونایی، این ماسک مورد استفاده عموم قرار گرفت.ماسک سه لایه؛ در سادهترین حالت از دو لایه پارچه بیبافت به نام اسپان باند (که در طرفین ماسک قرار میگیرد) و یک لایه پارچه بیبافت به نام ملت بلون که لایه وسطی را شکل میدهد تشکیل میشوند. این سه لایه حداقل لایههای یک ماسک است که بتواند کار محافظتی را به درستی انجام دهد.
لایه های اسپان باند معمولاً باعث عدم تماس قسمت فیلتر (ملت بلون) با محیط بیرون شده و از این طریق باعث دیرتر آلوده شدن و افزایش طول عمر ماسک میشوند. این لایهها معمولاً نقش چندانی در فیلتراسیون ندارند.
استاندارد قدرت فلیتراسیون و افت فشار ماسک های سه لایه
مطلب مهم دیگر در ماسکهای سه لایه قدرت فلیتراسیون و افت فشار است. یعنی یک ماسک سه لایه باید چه ویژگیهایی داشته باشد تا مطمئن شویم درست کار میکند. برای این مطلب بهتر است با چند اصطلاح آشنا شوید:
بر طبق الزامات اداره کل تجهیزات پزشکی ماسکهای سه لایه برای استفاده عمومی باید دارای حداقل ۷۰ درصد BFE باشند که با قدرت فیلتر کردن ذرات ۳ میکرومتری (هر میکرومتر ۱ میلیونیوم متر یا ۶-۱۰ میباشد) اندازهگیری میشوند. مقدار PFE هم برای این ماسکها ۷۰ درصد است که با اندازهگیری قدرت فیلتراسیون ذرات ۰/۱ و ۳ میکرومتری مشخص میشود. در نهایت ΔP این ماسکها حداکثر ۳۰ پاسکال است.
ماسک سه لایه اگر برای بیماران کرونایی استفاده شود باید دارای حداقل BFE و PFE 90 درصد و ΔP حداکثر ۳۰ پاسکال است.
ماسک سه لایه برای استفاده کادر درمان باید دارای حداقل BFE ۹۸ درصد، حداقل PFE 95 درصد و ΔP حداکثر ۳۵ پاسکال باشد.
این تستها توسط مراکز مورد تأیید اداره کل تجهیزات انجام و گواهی آنها در سوابق شرکتهای تولیدی معتبر و دارای مجوز موجود است.